feel

feel

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

v for vendetta


-    Γεια σου, αγαπητή κυρία.. Δεν είναι μια υπέροχη βραδιά ? Συγνώμη για την ενόχληση. Ίσως ετοιμαζόσουν για καμιά βόλτα.. Ή απλώς απολάμβανες τη θέα.. Όπως και να χει, σκέφτηκα ότι ήρθε η ώρα να τα πούμε εμείς οι δύο. Ααχ, ξεχνάω  ότι δε μας έχουν συστήσει όπως θα έπρεπε. Εγώ δεν έχω όνομα. Μπορείς να με λες V. Γεια σας, κυρία Δικαιοσύνη..
-   Καλησπέρα, V.
-   Συστηθήκαμε λοιπόν.. Στην πραγματικότητα, ήμουν θαυμαστής σου για πολύ καιρό. Ω, ξέρω τι σκέφτεσαι.. ¨Το καημένο το αγόρι, είναι ξετρελαμένο μαζί μου. Ένα νεανικό ξεμυάλισμα.¨  Ζητώ συγνώμη, κυρία, αλλά δεν είναι έτσι.. Σε θαύμαζα για πολύ καιρό, αν και από μακριά. Όταν ήμουν παιδί, σε κοιτούσα επίμονα από τα χαμηλά. Έλεγα του πατέρα μου ¨Ποια είναι αυτή η κυρία?¨ και απαντούσε ¨Η κα Δικαιοσύνη¨ και έλεγα ¨Δεν είναι πολύ όμορφη?¨    Παρακαλώ, μη θεωρήσεις ότι ήταν απλά σωματικό.. Ξέρω πως δεν είσαι τέτοιο κορίτσι.. Σε αγαπούσα ως άνθρωπο, ως ιδανικό… Αυτό όμως ήταν καιρό πριν… Γιατί σήμερα φοβάμαι πως υπάρχει άλλη.
-   Τι? Ντροπή σου, V. Με πρόδωσες για μια πόρνη, ένα ματαιόδοξο και στρυφνό γύναιο με βαμμένα χείλη και πονηρό χαμόγελο?
-   Εγώ, κυρία? Διαφωνώ! Γιατί ήταν η δική σου απιστία που με έσπρωξε στην αγκαλιά της!
Α-χα! Σε αιφνιδίασε αυτό, σωστά? Σκέφτηκες ότι δε γνώριζα το παραστράτημά σου, όμως εγώ ξέρω τα πάντα! Ειλικρινά, δεν ήταν για μένα έκπληξη όταν το έμαθα. Πάντα σου άρεσαν οι άντρες με στολή.
-   Στολή? Μα δεν έχω ιδέα τι εννοείς.. Δεν υπήρξε άλλος, V, ήσουν ο μόνος…
-   Ψεύτρα! Τσούλα! Πόρνη! Αρνείσαι πως σε κάνει ό, τι θέλει με τα περιβραχίονα και τις μπότες του?
Τι τρέχει? Κατάπιες τη γλώσσα σου? Το περίμενα. Μάλιστα. Τώρα πια ξεσκεπάστηκες. Δεν είσαι πλέον η Δικαιοσύνη Μου.. Είσαι η δική του Δικαιοσύνη.. Πλάγιασες με άλλον. Κι εγώ σου ανταπέδωσα στα ίσα.  Κλαις! Ξεροκαταπίνεις! Ρωτάς ¨Ποια είναι V, πως τη λένε?¨ Τη λένε ΑΝΑΡΧΙΑ! Και μου έμαθε περισσότερα ως ερωμένη από όσα εσύ! Αυτή μου έμαθε ότι η Δικαιοσύνη δεν έχει νόημα χωρίς την ελευθερία. Είναι έντιμη. Δε δίνει υποσχέσεις, άρα δεν αθετεί καμία. Αντίθετα με σένα, εταίρα. Αναρωτιόμουν γιατί ποτέ δε με κοιτούσες στα μάτια.. Τώρα ξέρω.
Αντίο, λοιπόν, αγαπητή κυρία. Ο χωρισμός μας με θλίβει ακόμη και τώρα, που δεν είσαι πλέον η γυναίκα που αγάπησα..


Οι φλόγες της ελευθερίας.Πόσο όμορφες!Πόσο δίκαιες.Ω, αγαπημένη αναρχία. Ω, κάλλος ποτέ ως τώρα δεν σε είχα γνωρίσει..


Δεν υπάρχουν σχόλια: