feel

feel

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

πώς πολεμάς τη μαγεία;



ο παράδεισος είναι προσωπική υπόθεση
κάπως το ένιωσα, μη με ρωτάς
ήταν παράξενο
ήξερα πως διάλεξα τον δικό μου
-και δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν, 
παρά μόνο από 'σένα-








                             
-----
η ζεστασιά παράγεται μόνο όταν κάτι καίγεται
-ο Προμηθέας έχασε τα μάτια του εξαιτίας αυτού-
κι ο έρωτας πάντα πάει μαζί με το αίμα.



Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

το φως τον ενοχλεί στα μάτια



Αν αλλάξεις την αφετηρία, καρδιά μου, τίποτα δεν σημαίνεις για ΄μένα.
Όταν άρχισες να καταλαβαίνεις εσύ, εγώ άρχισα να σαπίζω.


άρχισα να συνηθίζω 
τη νέα τάξη των πραγμάτων 
όπως ένα δεκάχρονο που αλλάζει σχολείο στη μέση της χρονιάς. 
έτσι ακριβώς παρακολουθούσα τα γεγονότα. 
άρχισα να ανέχομαι τα ξένα σιχαμένα χέρια
τις άχαρες φωνές
 την έλλειψη συνείδησης
συνήθισα στα δύσκολα να ανάβω τσιγάρο 
και να το σβήνω αμέσως 
γιατί μου θύμιζε εσένα. 
Δεν περιμένω μήνυμά σου μετά τις δώδεκα
δεν σε μυρίζω στα ρούχα μου 
δεν κοιτάζω τους περαστικούς μήπως σε δω. 
Συνήθισα τα βράδια 
να μην πλησιάζω τη θάλασσα 
και να μην σιγοτραγουδάω τα τραγούδια σου. 
να μην προφέρω τ' όνομά σου
να κοιμάμαι από νωρίς 
και να μην ξεκουράζομαι, 
να σιχαίνομαι τα καλοκαίρια που θα έρθουν, 
να μην μπορώ να γράψω
να μην μπορώ ούτε να φύγω.
συνήθισα να γεμίζω τις μέρες 
και να αδειάζω το μέσα.
χωρίς δάκρυα, χωρίς παράπονα.





τελικά
δεν με νοιάζει τι αισθάνθηκες και πότε.
με νοιάζει που εγώ δεν μπορώ πια να αισθανθώ.





Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015



προσπάθησα
να αλλάξω
να γίνω από μαύρο μπλε
και κόκκινο και πράσινο
και πάλι μαύρο
προσπάθησα
να γίνω αυτό που θέλεις
κι αυτό που δεν θέλεις
αλήθεια προσπάθησα πολύ
και δεν ξέρω πια
τι είμαι τώρα
κάτι ανάμεσα σ' εμένα και σ' εσένα
κάτι ανάμεσα σε ατέλειωτες νύχτες
και τασάκια παραγεμισμένα
προσπάθησα
μήπως και
αλλά που.
πες μου τι θέλεις
άσε τις υπεκφυγές και τις μαλακίες
βαρέθηκα τις μαλακίες
πες μου τι θέλεις.
πες μου
τι;


*


η αλήθεια δεν είναι εκεί που ψάχνεις
είναι εδώ
σ' αυτά που γράφω
και στα μάτια μου ίσως
αλλά αν ήξερες να διαβάζεις τα μάτια μου
θα ήξερες από την αρχή



Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

παιδικό



Πέρα από το λογικό σύμπαν, 
μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, 
όλα τα σκόρπια κομμάτια μου είχαν αρχίσει να βρίσκουν τη θέση τους. 
Μ' εσένα και μ' εμένα
 θα μπορούσα στ΄αλήθεια να κάνω κάτι. 
Όταν μιλάς εσύ, εγώ ακούω, 
-καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;-
 ακούω πραγματικά, δεν υποκρίνομαι. Ό,τι ακούσω δεν έχει καμία σημασία παρά μόνο όταν το ακούσω από σένα. 
Κι όταν σε κοιτάζω, σε βλέπω στ' αλήθεια, 
αισθάνομαι τον άνθρωπο που κρύβεις πίσω από την εμφάνιση. 
Τα αισθήματα και τις ανάγκες του που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τα λόγια,
 και θα έκανα τα πάντα, 
αισθάνομαι πως δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορώ να κάνω, 
πάντα με έπνιγε κάτι μεγάλο, 
αυτό είναι, 
που λαχταράει να βγει και μόνο μ' εσένα θα βγει, 
για να παραμερίσει τα σκοτάδια και των δυο μας, 
να δείξει στον κόσμο πως γίνεται. 
Είναι μια κούρσα μέχρι την κορυφή, 
κι αν θέλεις το φεγγάρι 
είναι δικό σου.





δεν έχει αλλάξει τίποτα μέχρι τώρα
γιατί πιστεύεις πως θ' αλλάξει αργότερα; 
δεν είμαι αρκετά μεγάλη, αλλά ένα πράγμα ξέρω σίγουρα.
εγώ δεν θα σε φτάσω ποτέ κι εσύ θα συνεχίσεις να με κατατρώς από μέσα.




you are my favourite taste