feel

feel

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Πολύτροπη η καταδίκη


Κάθε μεσάνυχτα, σαν έτοιμος να ταξιδέψεις.
Γύρω στις δύο. Αλλά, δεν έχει σημασία.
Άργησες.
Μα, προς τα πού δεν έχει τόπο η ώρα σου;

Αυτοσχέδια τα βήματά σου
                                                         ναυαγούνε στο φως.
Και οι πόθοι σου
εκεί που μόνιμα εκκολάπτεται γαλήνη.

Βέβαια θα 'τανε χαρά για εμένα 
μία ξενάγηση στις όμβριες αισθήσεις μου, εδώ,
που οι μέρες ψηλαφούν
όπως την πιο βαμμένη πέτρα του Καιάδα
                     το φως
                                   και εσένα.

Σε είδα να ζεις


Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Σε ψάχνει ό,τι λέω μέσα μου ζωή


- Θυμός?
- Μόνο.
- Απόγνωση?
- Κυρίως.
- Ζήλια?
- Πάντα.
- Λύση?
- Να φύγω.
- Αυτό θέλεις?
- Αυτό.
- Αναμενόμενο.

Η διαιώνιση του μόνου



Με λίγο φως
μέσα στην κάμαρά σου
επέζησα.

Κοίταξέ με πόλη.
Μας ξεχνούνε οι μέρες
στα εντόσθια εκείνου
που θελήσαμε να λησμονήσουμε.

Κι όμως, εγώ,
στο χρόνο θ' ασελγώ.
Για να μπορείς,
να με φαντάζεσαι όπως θες.


Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Διαταραχή ύπνου και τα σχετικά


Ας λιώσουν τα μάτια μου
δεν με νοιάζει.

Μακάρι να μπορούσα να το χειριστώ.
Ίσως μπορώ.
Απλά τώρα νιώθω χαμένη.

Σκέφτομαι τα χέρια σου
(σχεδόν τόσο αθώα όσο κι εσύ)
και τα μαλλιά σου
(πολύ ξεχωριστά για να μείνουν εδώ).
Πρόσεχέ τα, σε παρακαλώ.

Το ξέρω πως σε τρομάζουν οι τελείες,
γι' αυτό τις χρησιμοποιώ.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

and I was dying of thirst and I wasn't growing old


*βάλε χρώμα στη ζωή σου!
*δεν θέλω καινούργια πράγματα στη ζωή μου..


άφησα μόνο εσένα να μπεις, 
υποθέτωντας πως δεν θα ερχόσουν με τα χρώματά σου
μα τώρα όλα έχουν μια λιλά απόχρωση.
.



πάντα απορούσα, δεν στο κρύβω, με την ικανότητά σου να διαβάζεις τις σκέψεις.
θυμάμαι που μούτρωνα σαν μικρό παιδί και 'συ γελούσες.







Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

δεν ξέρω άλλο τρόπο




Αν μπορούσα να έρθω κρυφά τη νύχτα στο σπίτι σου
θα έγραφα με μπογιά στην ντουλάπα σου
"είμαστε πολύ τυχεροί γι' αυτό που ζήσαμε"
ώστε να το βλέπεις κάθε πρωί
και να χαμογελάς
μέχρι να το πιστέψεις.