feel

feel

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

ευτυχώς --
τώρα που συνειδητοποιώ πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν όλα είσαι κάπου εδώ,
μέσα στα σεντόνια.

νιώθω τους ρυθμούς μας να με καταπίνουν
δεν το ελέγχω, δεν με νοιάζει
είναι στιγμές που θέλω να εκραγώ
όταν με ποτίζει η μυρωδιά σου
όταν βλέπω πόσο δύσκολα ανασαίνεις 
όταν νιώθω το βάρος σου να με πιέζει
είναι στιγμές που δεν ξέρω πως να εκφραστώ 
πως να σε κρατήσω 
πως να σε λατρέψω
 χωρίς να φοβηθείς
χωρίς να φοβηθώ και γω


θα γελούσα /έκλαιγα δυνατά
είναι κάτι τεράστιο μέσα μου, με πνίγει και γω του γελάω.
τις νύχτες μεγαλώνει, γεμίζει το στομάχι μου και ανακατεύομαι.
παίρνω βαθιές ανάσες και βγάζω με δύναμη τον αέρα μήπως και δραπετεύσει.
όμως δεν πάει πουθενά μέχρι να ζαλιστώ και πέσω κάτω / δίπλα σου / στα χέρια σου
μέχρι να σιγουρευτώ ότι αποκοιμήθηκες / ότι όλα είναι εντάξει





νομίζω κρύωσα, μάη μήνα και φταις εσύ
μα χαλάλι.



Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

I am buried up to my neck



Γεύση από Nirvana. Καθαρά.

I wish I could eat your cancer when you turn black

"Νομίζω πως δεν μπορούμε να ξεφύγουμε ο ένας από τον άλλον"

Waste me

Γιατί, θέλησες;

Taste me, my friend




Δεν με νοιάζει. Δεν το εννοώ
είδα το βιβλίο πεταμένο στο πάτωμα
άκουγα μια γυναικεία φωνή
το μύρισα, σκέφτηκα να σκίσω μια σελίδα
δεν έδωσα σημασία  
τα χέρια ίσως να έχουν αλλάξει κάπως
μα δεν μπορώ να πω με σιγουριά
"θέλω να πάμε μια βόλτα, όταν τελειώσουν όλα"
υπήρξε και μια συγνώμη
[αν με ρωτήσεις δεν ήταν η σωστή]
...
ούτως ή άλλως τα άφησα όλα στην άκρη
ένιωθα την ατμόσφαιρα γελοία και μας ασήκωτους
είπα να μην το επιβαρύνω

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

humility and love

ο ουρανός όταν θα γίνει μαύρος
θα μπορώ να σε δω
δεν θέλω πια να ψάχνω λόγους να μας κατηγορήσω
δεν θέλω ούτε ένα νεύμα, μια λέξη
μου αρκεί να με αφήσεις να πλησιάσω αρκετά ώστε να μπορώ να σε μυρίσω.

"Ήρθες όταν εγώ δεν σε περίμενα.
Σαν κάθε νύχτα.
Καίοντας την ανάμνηση πικρών θανάτων."

κάποιοι στίχοι γράφτηκαν για σένα
στο είχα πει ένα βράδυ
εσύ δεν είχες απαντήσει
αλλά εγώ νομίζω ότι σου άρεσε να στους αφιερώνω.
αναρωτιόμουν τι έκφραση έπαιρνες
φοβόμουν, ντρεπόμουν
μα όλοι οι ποιητές έγραφαν για 'σένα!
δεν άντεχα  να μην το ξέρεις.

θα σου έγραφα ένα γράμμα αν μπορούσα.
όμως θα με έλεγες δειλή και θα είχες δίκιο.



Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

σαν παγίδα το ένιωσα



να ήταν που άκουγα τη φωνή χωρίς να λειτουργούν οι υπόλοιπες αισθήσεις;
να ήταν που η φωνή ακουγόταν σαν να ερχόταν από αλλού;
άγνωστο.