θυμάμαι μια χιονισμένη αυλή
μια μαύρη σκιά μέσα στο άσπρο
και εσένα ευτυχισμένο
θυμάμαι κάποιες ζεστές διακοπές
ένα μπαλκόνι στη θάλασσα
και εσένα ευτυχισμένο
θυμάμαι ένα λούνα παρκ
παιδιά να γελάνε
και εσένα ευτυχισμένο
μα ο καιρός..τα χρόνια..
όλα σβήνουν και φοβάμαι
μήπως δεν σε ξαναθυμηθώ
ίσως δεν είσαι απλά γελαστός
ή ίσως δεν γελάς μπροστά μου
αν όμως δεν σε ξαναθυμηθώ;
το γέλιο, τη φωνή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου