Μονόγραμμα IV

...

Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς

Πουθενά δεν πάω, μ'ακούς

Ή κανείς ή κι οι δυο μαζί, μ'ακούς

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς

Της αγάπης

Μια για πάντα το κόψαμε

Και δε γίνεται ν'ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς

Σ 'άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς

Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας

Που αγγίξαμε,ο ίδιος, μ 'ακούς

 Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς

...

Κάθε πράγμα στον καιρό του λένε..

Μα ήταν πολύ νωρίς και ήμουν άμαθη και αδέξια

πάντα μου άρεσε, όμως, αυτό το ποίημα