"I stopped going to therapy
because I knew my therapist was right
and I wanted to keep being wrong.
I wanted to keep my bad habits
like charms on a bracelet.
I did not want to be brave.
I think I like my brain best
in a bar fight with my heart.
I think I like myself a little broken.
I’m ok if that makes me less loved.
I like poetry better than therapy anyway.
The poems never judge me
for healing wrong."
...και θάβονται, βιάζονται οι ανθρώπινες φωνές
η σιωπή σου με τραβάει κάτω
δεν σε νοιάζει πως είμαι τώρα
τίποτα
και αναρωτιέμαι
πόσες φορές μπορώ να πεθάνω μέχρι ν' αρχίσω να σκοτώνω;
το πρόβλημα με ανθρώπους σαν εμάς
είναι ότι δεν πεθαίνουμε κανονικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου