Εδώ που φτάσαμε μωρό μου
πρέπει να μάθεις ν' αναπνέεις μόνος σου.
Αυτός ο κόσμος δεν πήρε φωτιά όπως του άξιζε
ίσως επειδή
δεν μπόρεσα ποτέ να πνίξω τον ουρανό
και όσο κι αν κάπνισα
δεν βρήκα κάπου να κρυφτώ.
ή πάλι ίσως επειδή
μέχρι να προφέρω το όνομά σου
ήσουν ήδη μια θάλασσα μακριά.
Φυσικά τώρα δεν αλλάζει τίποτα
ξεμυαλίζω την κραυγή με σπίθες
και κοιμάμαι κανονικά.
δεν τρέμουν πια τα χέρια μου
καμιά φορά μόνο
πολύ σπάνια
τρίζει μέσα μου τ' όνειρο.
Υπάρχει ένα κόκκινο που ακόμα φοβάμαι
και γυρίζει ανάποδα την ψυχή μου
γίνονται όλα με σωστή ταχύτητα
κι ούτε που ακούγεται ο κρότος που κάνει η ανάσα.
προσπάθησε ν' αναπνεύσεις
μέσα φως-έξω φως
ξανά αγάπη μου, μόνος σου
μέσα φως-έξω φως
εγώ πρέπει να φύγω τώρα γιατί νυχτώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου