"ένα ζεστό κύμα ξεχύθηκε στα κόκαλα, στις φλέβες, στην ψυχή τους,
κάτι που δεν το είχαν γνωρίσει ποτέ ή το είχαν ξεχάσει ολότελα,
αφού τίποτα δεν είναι τόσο εύθραυστο όσο η μνήμη της σάρκας."
το άθροισμα από δυο μοναξιές
και πολλές απουσίες.
κάποιες φορές ξυπνάω δεκάξι χρονών και δεν μπορώ ή δεν ξέρω πως να επιστρέψω μέχρι να ξανακοιμηθώ. σιχαίνομαι τα πάντα γύρω μου. ό,τι βλέπω κι ό,τι αγγίζω. δεν έχω τίποτα παρά μόνο λέξεις. και τις σιχαίνομαι κι αυτές.
μην ψάχνεις νόημα πια.όταν εγώ κουράστηκα, χάθηκαν όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου