οι νύχτες μας ζεστές
παράξενες
το ξημέρωμα μου λείπεις ήδη
δε χορταίνω
πάνε αυτά
συνεχώς κάτι με τρώει.
είναι που χθες στα μάτια σου είδα τα δικά μου.
φοβήθηκα. και ο φόβος με τρομάζει.
κοίτα τα χέρια μου
κάποιος μου είπε πως αλλάζουν
και 'συ πως μεγάλωσα δεν λες;
δεν ήθελα, ούτε το ένα ούτε το άλλο.
ούτε να κρύβομαι ήθελα.
μόνο να θυμάμαι.
να είμαι ελεύθερη.
για 'μένα. και για 'σένα.
να χωρέσω στο σώμα σου
να φορέσω το δέρμα σου
να αγγίζω ό,τι αγγίζεις
να είμαι κομμάτι σου αναπόσπαστο.
και 'γω πως θες να κοιμηθώ
με 'σένα σαν μωρό
στην αγκαλιά μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου