ποτέ η απουσία δεν ήταν τόσο έντονη.

δεν αξίζει τίποτα λιγότερο σε εκείνη τη νύχτα

από το να είναι η τελευταία μας.

σαν ξαφνικά 

εκείνοι οι άγνωστοι

να με ήξεραν όσο κανείς.

επιτέλους

μπορούσα να αφήσω το κεφάλι ελεύθερο

να πέσει πίσω άφοβα

στο στομάχι πεταλούδες

παντού ουρανός

και εσύ εκεί.

-----------

αναρωτιέμαι αν μπορείς να καταλάβεις πόσο ανούσια είναι όλα αυτά.

αυτή η γη, αυτή η θάλασσα. αυτοί οι άνθρωποι. 

αναλώνουμε τις ζωές μας και ποτέ δεν έρχεται η σωστή στιγμή.

αλλά δεν πειράζει.

μαζί σου

δεν φοβάμαι

τίποτα άλλο

εκτός από 

εμάς.