feel

feel

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

(ευτυχία είναι να έχεις κάπου να επιστρέφεις)



Μικρή μάζευα τους πιο πολύτιμους θησαυρούς μου μέσα σε κουτιά.
Τα έκλεινα με χρωματιστές κορδέλες για να μην καταλάβει κανείς πως είναι δικά μου.
Και τα έκρυβα.
Μακριά από το σπίτι.
Μακριά από 'μένα, να μην μπαίνω σε πειρασμό και τα προδώσω.
Τους άφηνα εκεί για πολύ καιρό. Να ξεχαστούν.
Ήθελα όταν τους ξαναβρώ δήθεν τυχαία να μείνω έκπληκτη.
Να τους πιάσω στα χέρια μου σαν να 'ναι η πρώτη φορά, χωρίς να είναι.
Να χαρώ διπλά.
Να ξαναζήσω ότι μου προκαλούν από την αρχή. 
Ήξερα πως όταν θα μου λείψουν θα έχουν μεγαλύτερη αξία.
Αλλά τους ήθελα ίδιους, όπως τους άφησα. Και δικούς μου.
Μόνο δικούς μου.
Και τους μύριζα για να βεβαιωθώ ότι όσο έλειπα δεν τους άγγιξε κανείς.



θέλω να κάνω το ίδιο και με εσένα

Δεν υπάρχουν σχόλια: