Όταν δεν είσαι πλέον με το πρόσωπο που θα 'θελες να είσαι, η σκέψη του έρχεται στο μυαλό σου τις πιο απροσδόκητες στιγμές. Είναι σαν να δέχεσαι στα ξαφνικά μια πολιορκία από εικόνες και αναμνήσεις. Συμβαίνει κάθε φορά που το παρόν μοιάζει να περνά μέσα απ' τη ζωή σου δίχως να καταδέχεται να σου ρίξει ούτε μια ματιά. Και τότε η ζωή μες στις γωνιές και τα σκοτάδια περασμένων ημερών καταντάει πιο ωραία απ' ό,τι τώρα ζεις.
Το να μην είσαι πια μαζί με το άτομο με το οποίο θες να είσαι σημαίνει να απλώνεις το χέρι σου τις νύχτες μες στο σκοτάδι γυρεύοντάς τον. Σημαίνει να ξυπνάς τα πρώτα πρωινά και, ενώ κοιτάζεις τη δική του πλευρά του κρεβατιού, να τρίβεις τα μάτια σου με την ελπίδα πως φταίει μόνο η κούραση. Σημαίνει να έχεις λερωμένο το μάτι με καφέ, γιατί δεν θυμόσουν πως τον είχες πάνω στη φωτιά. Σημαίνει να βάζεις δυο φορές αλάτι στα μακαρόνια. Ή να μη βάζεις καθόλου,
Το να μην είσαι πια με το άτομο που θα 'θελες να είσαι σημαίνει να ξανακάνεις: ένα σωρό πράγματα, ένα σωρό σκέψεις. Σημαίνει να καθαρίζεις, να τρίβεις, να ξύνεις, να μαζεύεις πράγματα, να τους αλλάζεις θέση, να τα πετάς. Σημαίνει να μπήγεις καρφιά στον τοίχο, στο ξύλο, στο τίποτα. Σημαίνει ν' αγοράζεις πράγματα για να γεμίσεις κενά. Σημαίνει να γυρίζεις πίσω όταν διαβάζεις ένα βιβλίο γιατί δεν πιάνεις το νόημα και, όταν το παίρνεις είδηση, βρίσκεσαι σ' ένα σημείο της ιστορίας που δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Σημαίνει να γυρίζεις πίσω και τα DVD, να πατάς REWIND, γιατί δεν έχεις καταλάβει τι έγινε.
Το να μην είσαι πια με το άτομο με το οποίο θα 'θελες να είσαι σημαίνει απλούστατα να γυρίζεις πίσω. Να κοιτάς προς τα πίσω πολύ περισσότερο απ' ότι μπροστά. Είναι ένα ταξίδι που κάνεις ακουμπισμένη στην κουπαστή της πρύμνης, όχι σ' εκείνη της πλώρης.
-Fabio Volo
τελειώνοντας τη σελίδα
συνειδητοποίησα
πως τόση ώρα
διάβαζα την κάθε πρόταση ξανά
και ξανά
και
ξανά.
