feel

feel

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

mistaken identity

να φύγουμε.       να φύγουμε.      να φύγουμε.
σαν δυο χελιδόνια.

να έχει κρύο.
θα έχει κρύο
θα βάζεις το χέρι μου στο χέρι σου
θα σου φτιάχνω ζεστό γάλα
θα διαλέγεις ταινίες
θα έχει κρύο
θα φτιάξεις το σπίτι μας
θα το γεμίσω βιβλία
θα το γεμίσεις μουσική
το πρωί
θα έχει πολύ κρύο
θα κοιμάσαι μέχρι αργά
θα προσέχω να είσαι σκεπασμένος καλά
θα τρώμε τηγανίτες με μέλι
θα σου πειράζω τα μαλλιά
θα έχει κρύο
θα χάνεσαι
θα χάνομαι
θα με πονάς τόσο που θα ξεχνάω τα υπόλοιπα
θα ανέχομαι
θα τσατίζομαι
θα μπερδεύεσαι
θα γίνομαι μια άλλη
θα κλείνομαι
θα ανοίγεσαι
θα σε ακούω να μιλάς
θα μιλάς
θα σε ακούω
θα δυσκολεύομαι να μιλήσω
θα μπερδεύομαι
θα με σιχαίνεσαι
θα σε σιχαίνομαι
θα σε ερωτεύομαι



να φύγεις.
να φύγουμε.
αυτό (;)

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

that's the idea.



και ο κόσμος έλεγε 
"ω..δεν είναι όμορφη καθόλου"
και την πήραν απ' το όμορφο σπίτι
και την πήγαν στο δρόμο.
και το έσκασε και ποτέ δεν επέστρεψε.
και σύντομα, ο κόσμος άρχισε να πεινάει πάλι
και ξαναπήγαν στο όμορφο σπίτι
ψάχνοντας για χρυσό.
όμως δεν ήταν κανείς εκεί.









μπήκα στη θέση της, για τόσο λίγο όπως κάνω πάντα, ξέρεις
ρε θα ήταν καλό φινάλε. δυνατό. και σκληρό.
αντάξιό μας.

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

να σε κρατήσω εδώ


αισθάνομαι 
το χρόνο να λιγοστεύει
και το οξυγόνο
να χάνεται


**να σε κρατήσω εδώ**








θα μπορούσαν όλα να είχαν τελειώσει τη στιγμή που με αγκάλιασες σαν παιδί.
σαν παιδί.. 
που ψάχνει από κάπου να κρατηθεί 
που ζητάει να του δείξεις το δρόμο.

--αν μπορούσα να σε κρατήσω?
--αν ήξερα να σου δείξω?
                                                         
                                                          --αν ήμουν πιο δυνατή για 'σένα?



δεν ήταν.. πιο πολύ εμείς..?
πιο πολύ από ποτέ, ναι...
έψαχνα τα λόγια, πάλι.
δεν βρήκα τίποτα αρκετά δυνατό.
τίποτα αρκετά εγώ και 'συ.




Η δική μας αγάπη δεν μπορεί να υποχωρήσει, 
πάντα καραδοκεί για να επιστρέψει.
Ο πιο γλυκός καρκίνος του κόσμου.*




*απόσπασμα από το βιβλίο: Το Κορίτσι Που Εξαφανίστηκε

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

απροσδιόριστο


νιώθω αδύναμη και συ δεν μου τραγουδάς πια.

                          ###



"μια πληγή πιο βαθιά κι απ'την ψυχή σου.
έτσι ήταν το πάθος σου.."
έτσι ακριβώς,
όπως μόνο εσύ ξέρεις.
όπως μόνο όταν πάνω μου κυριαρχεί η απόλυτα επιβλητική δύναμή σου μπορείς να νιώσεις ζεστασιά.
και 'γω θέλω να γδάρω το πετσί μου εκεί όπου με άγγιξες
γιατί όλα μαζί σου είναι δυνατά.
έτσι ακριβώς,
ενώ εμείς χωρίζουμε κάθε μέρα από έρωτα.